Choć o zmianach w zachowaniach seksualnych często trudno rozmawia się z rodziną, przyjaciółmi bądź specjalistami, są one powszechnym zjawiskiem u osób cierpiących na chorobę Huntingtona. Zmiany w mózgu łączą się ze zmianami w zainteresowaniu seksem oraz funkcjach seksualnych. Niektórzy chorzy zauważają zwiększony popęd seksualny, podczas gdy u innych zainteresowanie sferą seksualną ulega zmniejszeniu. Zwiększona swoboda seksualna może być pochodną zmniejszonych zahamowań, słabszej oceny lub impulsywności. Zmniejszenie się popędu płciowego może być wynikiem depresji, apatii bądź niemożności inicjowania aktywności. Choć dotychczas nie poznano w pełni powodów zmian w zachowaniu seksualnym, warto omówić zmiany w funkcjach seksualnych.

Możliwe przyczyny

Mózg nie jest już w stanie regulować popędu seksualnego, co prowadzi do zbyt dużego lub zbyt małego natężenia.
Delikatna równowaga hormonalna w mózgu zostaje zaburzona przez obecność i rozwój choroby Huntingtona, co przyczynia się do zmian w zachowaniach normalnie regulowanych przez hormony.

Przykłady

Bob jest „singlem” po raz pierwszy od 20 lat, ale nie posiada umiejętności społecznych, aby należycie inicjować relacje międzyludzkie.

Jim przyjmuje trójcykliczny lek przeciwdepresyjny na umiarkowaną depresję i wciąż pragnie swojej żony, ale nie jest w stanie utrzymać erekcji.

Julie jest zawstydzona tym, jak wygląda jej ciało, gdy wykonuje niekontrolowane ruchy; jej mąż ze smutkiem zauważa, że żona unika sytuacji intymnych.

Terry znacznie zwiększył częstotliwość kontaktów seksualnych; jego rodzina martwi się o choroby przenoszone drogą płciową.

Radzenie sobie ze zmianami w funkcjach seksualnych

Każdy człowiek ma prawo do osiągnięcia swojego najwyższego, rozsądnego potencjału na skali ludzkiego rozwoju seksualnego. Błędem jest myślenie, że odziedziczenie choroby zwyrodnieniowej oznacza koniec seksualności. Istnieje kilka sposobów na przystosowanie się do zmian, jakie przynosi choroba Huntingtona. Najważniejsza jest potrzeba podtrzymania komunikacji.

Czytelnicy mogą zajrzeć do informacji o poprawianiu komunikacji i zastosować te wskazówki w odniesieniu do relacji seksualnej. Dostęp do pomocy, szkoleniowców i doradców także może okazać się cenny, a przychodnie powinny dysponować listą lokalnie dostępnych możliwości.

Seksualność to trwający całe życie proces nauki o sobie samym i dorastaniu jako istota społeczna i seksualna. Każdy człowiek ma prawo i potrzebę uzyskania pełnych i dokładnych informacji o tym, jakie przyjemności, radości i trudy wiążą się z tym aspektem osobowości. Pamiętaj, aby pozwolić sobie na zareagowanie na zmianę i odpowiednie przystosowanie się do niej. Uszanuj przestrzeń i rozwój osób dookoła Ciebie i pamiętaj, że bardzo rzadko zmiany dotyczą tylko jednej strony związku.

Na podstawie: Understanding Behaviour in Huntington Disease, 2008
(Zrozumienie zachowania w chorobie Huntingtona, 2008)

Tłumaczenie: Agnieszka Ufland